Tattoo-opa en het beschonken kleinkind

Tattoo-opa en het beschonken kleinkind

‘Binnenkort moet ik weer naar de tattooshop, want kleinkind nummer vier is geboren’, vertelde Ria Bremer in 2017 trots aan Margriet. De van ‘Stuif es in’ en ‘Vinger aan de pols’ bekende presentatrice laat bij elk nieuw kleinkind een lieveheersbeestje op haar bovenarm tatoeëren. Hartstikke mooi toch, zo’n BN’er-oma met een tattoo? 

Lang niet alle grootouders gaan zo met de tijd mee. In recente rechtspraak komen we ook een opa tegen die heel anders tegen tatoeages aankeek. Hij schonk graag aan zijn kleinkinderen. Het ging om bescheiden bedragen: niet meer dan het vrijgestelde bedrag van ruim 2000 euro per jaar. Maar toch verbond opa daar behoorlijk zware, en zelfs medisch getinte, voorwaarden aan. Als het kleinkind ‘zich laat ontsieren’ met meer dan één tatoeage groter dan twintig vierkante centimeter, blijft de schenking levenslang onder bewind. Het ‘ontsierde’ kleinkind kan dan dus niet bij het geld. En dat geldt niet alleen voor deze schenking, maar ook voor alle eerder gedane schenkingen, zo bepaalde opa. En we zijn er nog niet: het levenslange bewind geldt ook als het kind lachgas gebruikt of zich schuldig maakt aan ‘comazuipen’. Roken en drugs? Ook niet toegestaan. Zelfs voor het gewicht van de kleinkinderen gelden nauwkeurig opgestelde grenzen. Opa nam hun gezondheid duidelijk zeer serieus en maakte z’n eigen wetjes. Voor een lachgasverbod had hij de politiek niet nodig. 

Maar de Rechtbank Gelderland was er snel klaar mee. De grootvader heeft de schenkingsovereenkomst vast met de beste bedoelingen opgesteld, maar dit gaat toch wat ver, vindt de rechter. Er zijn vast betere pedagogische middelen te bedenken om kinderen een gezonde levensstijl mee te geven. Ook kun je volgens de rechter niet zomaar achteraf voorwaarden verbinden aan eerdere schenkingen. De kleinkinderen moeten erop kunnen vertrouwen dat zij eerdere schenkingen zonder voorwaarden hebben aanvaard. 

Ook in een testament kun je allerlei voorwaarden verbinden aan een verkrijging. Je kunt bijvoorbeeld je kinderen alleen laten erven als zij hun studie afmaken. Of je neef geld nalaten op voorwaarde dat hij je hond in huis neemt. Maar niet alles kan door de beugel, zoals we in Voorkom ruzie bij de kist zien. Verheug u bijvoorbeeld op ‘De duif is dood’, ‘Beauty and the beast’ en ‘De huwelijksnacht van Tobias en Sarah’. De rechter heeft, zo blijkt, nogal eens het laatste woord. Maak bij het schenken en erven dus gerust je eigen spelregels, maar ken wel je grenzen. Je maakt je er, ook als opa, niet geliefder op als je te veel over het leven van de ander wilt regeren. En vergeet niet dat sommige opa’s zelf versierd zijn met tattoos. Oftewel: het is maar van welke kant je het allemaal bekijkt. 

Bernard Schols en Heidi Klijsen